" ဘဝနဲ႔ ေယာက္သြား "

ငယ္ငယ္တုန္းက အေမဝယ္ခဲ့တဲ့"ေယာက္သြား"ေတြ ေကာင္းမေကာင္း စစ္ေဆးေရြးခ်ယ္ရတဲ့အလုပ္ကို ကြၽန္မအရမ္းႏွစ္သက္ခဲ့တယ္။ အျပင္ပန္းလွၿပီး အထဲပုပ္တဲ့ေယာက္သြား တစ္ေကာင္တေလပါခဲ့ရင္ လတ္ဆတ္တဲ့ေယာက္သြားနဲ႔ ခ်က္ထားတဲ့ဟင္းရည္ေတြ တစ္အိုးလံုး သြန္လိုက္ရတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေယာက္သြားေရြးခ်ိန္ ကြၽန္မဂရုတစိုက္နဲ႔ အာရံုစိုက္ၿပီး စိတ္ပါလက္ပါေရြးခဲ့တယ္။

... ေယာက္သြားေရြးပံုက လက္တစ္ဘက္တစ္ခ်က္စီမွာ ေယာက္သြားတစ္ေကာင္စီကို ယူၿပီး အခ်င္းခ်င္း ေခါက္ၾကည့္တာျဖစ္တယ္။ ေခါက္တဲ့အသံက်စ္ေနရင္ ေယာက္သြားလတ္ဆတ္ၿပီး အသံပြေနရင္၊ ေၾကာင္ေနရင္ ေယာက္သြားခြံဘယ္ေလာက္ပဲ တင္းတင္းေစ့ထားပါေစ အထဲကပုပ္ေနတတ္ပါတယ္။

ကေလးေတြက နားေကာင္းၾကတာမို႔ ေယာက္သြားအဆိုးအေကာင္းကို အလြယ္တကူ ေရြးထုတ္ႏိုင္ၾကတယ္။ ေယာက္သြားေရြးနည္းကို အေမသင္ေပးၿပီးတဲ့ေနာက္ ကြၽန္မဘယ္ေတာ့မွ "အပုပ္"ေတြ မွားမေရြးခဲ့မိဘူး။ လတ္ဆတ္တဲ့ ေယာက္သြားဟင္းေတြစားရတိုင္း အိမ္သားေတြက ကြၽန္မကို "ေယာက္သြားေရြးပညာရွင္"လို႔ ခ်ီးက်ဴးၾကတယ္။


ေယာက္သြားတိုင္း ပုပ္ေနတယ္!

တစ္ေန႔မွာ ေစ်းထဲကေယာက္သြားေတြ အေမဝယ္လာျပန္တယ္။ ကြၽန္မက ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ပဲ ဇလံုခြက္တစ္လံုးယူၿပီး ေရြးခ်ယ္တဲ့အလုပ္ကို စလုပ္တယ္။ ေရြးေနရင္းမွာ "ေယာက္သြားေတြအားလံုး" ပုပ္ေနတာကို သတိထားမိတယ္။

ကြၽန္မရဲ႕နားရြက္ကို ကြၽန္မ မယံုရဲေတာ့ဘူး။ တစ္ေကာင္ၿပီးတစ္ေကာင္ ကြၽန္မေခါက္ၾကည့္တယ္။ တကယ္ပဲ တစ္ေကာင္မွ အေကာင္းမပါခဲ့ဘူး။ အဲဒီလိုခံစားခ်က္က ဘတ္စကားေပၚမွာ ခါးပိုက္ႏႈိက္တစ္ေယာက္မိတာနဲ႔ တစ္ကားလံုးကို ခါးပိုက္ႏႈိက္ထင္သလိုပဲ ခံစားလို႔မေကာင္းခဲ့ဘူး။

"အပုပ္"လို႔ ကြၽန္မစီရင္ခ်က္ခ်ထားတဲ့ ေယာက္သြားဇလံုကိုယူၿပီး အေမကို ကြၽန္မသြားတိုင္ခဲ့တယ္။ အေမက တအံတၾသနဲ႔ "ဘယ္လိုျဖစ္တာပါလိမ့္? အဲဒီေယာက္သြားေရာင္းသူက အေမကို တစ္ခါမွ မလိမ္ေရာင္းခဲ့ဖူးဘူး" လို႔ဆိုတယ္။

အေမက ေယာက္သြားေတြကို ေကာက္ယူၿပီး စစ္ေဆးၾကည့္တယ္။ လက္စသတ္ေတာ့ ကြၽန္မဘယ္ဘက္လက္မွာ ကိုင္ထားတဲ့ ေယာက္သြားကပုပ္ေနလို႔ ေယာက္သြားတိုင္းကိုအပုပ္လို႔ ကြၽန္မထင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။

ဒီလို "လက္စသတ္ေတာ့"ဆိုတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳက ကြၽန္မရဲ႕ႏုနယ္တဲ့ စိတ္ႏွလံုးအိမ္ထဲမွာ ထင္းထင္းထင္က်န္ရစ္ေစခဲ့တယ္။ ဒီလိုအေတြ႔အႀကံဳက ဘဝရဲ႕လက္လွည့္စားပဲြအတိုင္း တစ္ပတ္လည္ၿပီး နဂိုေနရာကို ျပန္ေရာက္ဖို႔ ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။


မေကာင္းသူနဲ႔ပဲ ဆံုခဲ့ရတယ္!

ဘဲြ႔ရေက်ာင္းၿပီးတာနဲ႔ ကြၽန္မအလုပ္ဝင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထားခဲ့သလို တိုက္တြန္းမႈေတြလည္းရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္အပိုင္းျခားတစ္ခုမွာ ကြၽန္မပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြကို ကြၽန္မၾကည့္မရ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ "လူတိုင္း"မွာ ကြၽန္မသည္းမခံႏိုင္တဲ့ အားနည္းခ်က္၊ ဆိုးက်ဳိးေတြရွိေနတယ္လို႔ ကြၽန္မျမင္မိတယ္။ သူတို႔ကို ကြၽန္မေျပာင္းလဲခ်င္ခဲ့တယ္။ ေျပာင္းလဲလို႔မရတဲ့အခါ သူတို႔ကို ကြၽန္မေရွာင္ခဲ့မိတယ္။

ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ ကံမေကာင္းသူ၊ ကံဆိုးသူလို႔ ထင္ခဲ့မိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ "ဒီလို မေကာင္းတဲ့လူ"ေတြနဲ႔မွ ကြၽန္မ လာဆံုခဲ့ရသလဲ?

ဒီလိုကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္ရွာလိုက္၊ က်ိန္ဆဲလိုက္နဲ႔ ဝဲဂယက္ထဲမွာ ကြၽန္မနစ္ျမႇဳပ္ေနတုန္း "ေယာက္သြားေရြးနည္း"ကို ကြၽန္မသြားသတိရမိတယ္။ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္က "ေယာက္သြားပုပ္ႀကီး" ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီလား?

ကြၽန္မက ကြၽန္မရဲ႕အဆင့္ျမင့္စံထားေတြနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြကုိ သြားတိုင္းတာခဲ့မိတယ္။ လူတိုင္းကို ကြၽန္မ သေဘာမေတြ႔ခဲ့ဘူး။ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္မကိုသေဘာမေတြ႔ေစတာက ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ပဲျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အေကာင္းႀကီးမဟုတ္သလို လူေတြကလည္း အညံ့ႀကီးေတြ မဟုတ္ခဲ့ၾကဘူး။

ကြၽန္မစိတ္ကို သတိျပဳဖို႔ ကြၽန္မေမ့ေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕"နဂို"က ကြၽန္မဟန္ေဆာင္တာေလာက္ မေကာင္းခဲ့သလို လူေတြကလည္း ကြၽန္မထင္သလို မညံ့ခဲ့ၾကဘူး။ ကြၽန္မ ဝမ္းနည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့မိတယ္။

ဒီအတြက္ ကြၽန္မမွာ ေရြးဖို႔လမ္းႏွစ္ခုရွိခဲ့တယ္။ တစ္ခုက လူေတြရဲ႕အျမင္မွာ ညံ့တယ္လို႔မထင္ရေအာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပိုေကာင္းေအာင္ ဟန္ေဆာင္ေနဖို႔ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္တစ္ခုက တစ္ဘက္သားကို ေလးစားတန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔ သင္ယူတာပဲျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မတို႔က တစ္ဘက္လူရဲ႕ အေကာင္းကိုျမင္တတ္မွ ကိုယ္ရ့ဲ႕ေကာင္းတာကို ကိုယ္ျပန္သတိျပဳမိတတ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပိုတန္ဖိုးထားတတ္မွာျဖစ္တယ္။

ဒီလိုလုပ္ႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္မ အခ်ိန္အမ်ားႀကီး ေပးခဲ့ရတယ္။ စစခ်င္းမွာ အျမင္မေစာင္းဖို႔ ကြၽန္မကိုကြၽန္မ "အတင္းအဓမၼ" က်င့္ခဲ့ရတယ္။ ၾကည့္မရတဲ့အရာေတြကို အျမင္တည့္ေအာင္ ကြၽန္မ ၾကည့္, ၾကည့္, ၾကည့္ေပးခဲ့တယ္။ လုပ္ရခက္ခဲလို႔ လက္ေလ်ာ့မယ္ႀကံတိုင္း လတ္ဆတ္တဲ့ေယာက္သြားေတြ သြန္မိေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ေယာက္သြားပုပ္တစ္ေကာင္ကို ကြၽန္မသြားျမင္ေယာင္မိတယ္။

ႏွစ္ေတြကုန္လာတာနဲ႔အမွ် ဒီလိုနည္းက ကြၽန္မရဲ႕လူမႈဆက္ဆံေရးကုိ ပိုတိုးတက္ေကာင္းမြန္လာေစခဲ့သလို ကြၽန္မရဲ႕အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ဆရာမအလုပ္မွာလည္း မရွိမျဖစ္ အသံုးဝင္ခဲ့တယ္။ စရုိက္စံု၊ အေရာင္စံုတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြၾကားမွာ ေၾကာင္တဲ့အသံ၊ ပြတဲ့အသံေတြထဲကေန က်စ္ၿပီးသာယာတဲ့အသံေတြ နားေထာင္တတ္ဖို႔၊ ၿပီးမွဘယ္လို သံစဥ္၊ ဘယ္လိုတူရိယာကိုသံုးဖို႔ ကြၽန္မကို သင္ယူႏိုင္ေစခဲ့တယ္။

ဒီလို အေမကိုကူရင္း ရလာခဲ့တဲ့ အိမ္တြင္းသင္ခန္းစာတစ္ခုက ကြၽန္မဘဝမွာ ဒီေလာက္ အက်ဳိးသက္ေရာက္ေစခဲ့မယ္လို႔ ကြၽန္မထင္မထားခဲ့မိဘူး။ အခုလည္း ေယာက္သြားေခါက္နည္းနဲ႔ အမ်ားႏွစ္သက္သူ၊ အမ်ားကို ေလးစားႏွစ္သက္တတ္သူျဖစ္ဖို႔ ကြၽန္မႀကိဳးစားသင္ယူေနခဲ့ပါတယ္။



မူရင္း--ဒီေနရာမွာ

ႏိုင္းႏိုင္းစေန