အဲ့ဒီညက ကၽြန္ေတာ္အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးက ညစာျပင္ေပးတယ္... ကၽြန္ေတာ္သူမလက္ကိုဖမ္းကိုင္လုိက္ၿပီး သူမကိုေျပာစရာရွိတဲ့အေၾကာင္း စကားစေျပာလုိက္တယ္... သူမက ဝင္ထုိင္လိုက္ၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ပဲ စားေနပါတယ္... သူမမ်က္လံုးက နာက်င္မႈေတြကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေနရတယ္... ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ဖ်ားေတြ ဆြံ႔အသြားမတတ္ပါပဲ... ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားထားတာကိုေတာ့ သူမကိုေျပာျပမွျဖစ္မွာပါ... ကၽြန္ေတာ္သူမနဲ႔လမ္းခြဲခ်င္တယ္လို႔ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ့္လိုလားခ်က္ကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္... ကၽြန္ေတာ့္စကားလံုးေတြေၾကာင့္ သူမစိတ္ဆိုးတဲ့ပံုမျပပါဘူး... အဲ့ဒီအစား ႏူးညံ့တဲ့ေလသံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေမးခဲ့တယ္... ဘာလို႔လဲ... တဲ့
ကၽြန္ေတာ္သူမရဲ့ ေမးခြန္းကို မေျဖခဲ့ပါဘူး... ဒီလိုမေျဖတဲ့အတြက္ သူမေဒါသထြက္သြားတယ္... သူမရဲ့ တူကို လႊင့္ပစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ေအာ္ပါတယ္... "ရွင္ ေယာက္်ားမဟုတ္ဘူး..." တဲ့... အဲ့ဒီညမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ စကားမေျပာၾကပါဘူး... သူမကေတာ့ ငို႐ႈိက္ေနတယ္... ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနၿပီလဲဆုိတာကို သူမအေျဖရွာေနမယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္... ဒါေပမဲ့ သူမကို စိတ္ေက်နပ္ေစမယ့္အေျဖကိုေပးဖို႔ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ခက္ခဲပါတယ္... ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားက ဂ်ိန္း ဆီမွာေရာက္ေနၿပီေလ... သူမကိုကၽြန္ေတာ္မခ်စ္ေတာ့ဘူး... သနားတာပဲရွိတယ္...
ကိုယ့္ကိုယ္အျပစ္ရွိတယ္ဆုိတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ပဲ ကြာရွင္းပ်က္စဲျခင္း သေဘာတူညီခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္... အဲ့ဒီထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ရယ္... ကားရယ္... ကုမၸဏီရဲ့ ၃၀% ရယ္ကို သူမကိုကၽြန္ေတာ္ေပးထားတယ္... သူမအဲ့ဒီစာရြက္ကို ဖ်တ္ခနဲၾကည့္လိုက္ၿပီး အပိုင္းပိုင္းဆုတ္ၿဖဲလိုက္တယ္... ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူတူ ဘဝကို ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကုန္ဆံုးခဲ့တဲ့
အမ်ိဳးသမီးဟာ အခုေတာ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္လိုပါပဲ... သူမရဲ့ အခ်ိန္ေတြ..
ႏုပ်ိဳမႈေတြ... ခြန္အားေတြ အလဟႆျဖစ္ခဲ့ရတဲ့အတြက္
ကၽြန္ေတာ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး... ဒါေပမဲ့ ဂ်ိန္းအေပၚ စံုစံုမက္မက္ခ်စ္ေနမိတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြကိုလည္း ျပန္မ႐ုတ္သိမ္းႏုိင္ပါဘူး... ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ထားသလိုပါပဲ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ သူမေအာ္ငိုပါေတာ့တယ္... ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ သူမငိုတာဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကို လြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးလုိက္သလိုပါပဲ... ကြာရွင္းဖို႔ကိစၥကို ရက္သတၱပါတ္ေပါင္းမ်ားစြာစိတ္ထဲစြဲေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အခုေတာ့ ပိုၿပီး ခိုင္ခုိင္မာမာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ...
ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်မွအိမ္ျပန္လာေတာ့ စားပြဲေပၚမွာ စာေရးေနတဲ့သူမကိုေတြ႔ရတယ္... ဂ်ိန္းနဲ႔ တစ္ေနကုန္အခ်ိန္ျဖဳန္းလာတဲ့အတြက္ ပင္ပန္းေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ညစာမစားဘဲ အိပ္ရာထဲတန္းဝင္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းအိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္ႏုိးလာေတာ့ သူမက စားပြဲေပၚမွာ စာေရးေနတုန္းပဲ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ အိပ္ယာထဲျပန္ဝင္အိပ္ေနလိုက္တယ္... မနက္က်ေတာ့ သူမက ကြာရွင္းဖို႔ကိစၥအတြက္ သူမသေဘာထားကို ေျပာျပပါတယ္... ကၽြန္ေတာ့္ဆီက ဘာမွသူမ မလိုခ်င္ပါဘူး... ဒါေပမဲ့ မကြာရွင္းခင္မွာ အခ်ိန္တစ္လေတာ့ ေပးရပါလိမ့္မယ္... အဲ့ဒီတစ္လအတြင္း ႏွစ္ေယာက္လံုးက တတ္ႏုိင္သေလာက္ပံုမွန္အတိုင္းျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနထုိင္သြားၾကဖို႔ သူမကေတာင္းဆုိထားပါတယ္... သူမရဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ကလည္း ႐ိုးရွင္းပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ့သားေလး စာေမးပြဲေျဖဖို႔ အခ်ိန္တစ္လေလာက္က်န္ေသးတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ေထာင္ကြဲတာေၾကာင့္ သားရဲ့ပညာေရးကို မထိခိုက္ေစခ်င္လို႔ လို႔ဆုိပါတယ္...
ဒီေလာက္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သေဘာတူဖို႔မခက္ပါဘူး... ဒါေပမဲ့ သူမက ထပ္ၿပီးေတာင္းဆုိထားပါေသးတယ္... သူမက ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဂၤလာေဆာင္တုန္းက မဂၤလာခန္းမထဲကို သူမကိုကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုေပြ႕ေခၚလာလဲဆုိတာကို ကၽြန္ေတာ့္ကို မွတ္မိလားလုိ႔ ေမးပါတယ္... အဲ့ဒီတစ္လတာအတြင္း အဲ့ဒီပံုစံအတိုင္း အိပ္ခန္းကေန အိမ္ေရွ႕တံခါးဝအထိ မနက္တိုင္း သူမကို ကၽြန္ေတာ္က လိုက္ပို႔ေပးရမယ္လို႔ သူမကေတာင္းဆုိထားတာပါ... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူမ႐ူးမ်ား႐ူးေနၿပီလားလို႔ထင္မိပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ေနာက္ဆံုးေန႔ရက္ေလးေတြကို အတူသည္းခံေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ သူမရဲ့ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတာင္းဆုိခ်က္ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ သေဘာတူလက္ခံခဲ့ပါတယ္.... ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမရဲ့ ကြာရွင္းဖို႔ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကို ဂ်ိန္းကိုကၽြန္ေတာ္ေျပာျပေတာ့ ဂ်ိန္းက ေအာ္ရယ္ပါတယ္... အထူးအဆန္းလို႔လည္း ေတြးေနပံုပါပဲ... သူမဘယ္လိုလွည့္ကြက္ေတြပဲသံုးသံုး ကြာရွင္းဖို႔ကိစၥကိုေတာ့ ရင္ဆုိင္ရမွာပဲလို႔ အေရးမစိုက္တဲ့ဟန္န႔ဲေျပာပါတယ္...
ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကြာရွင္းဖို႔ကိစၥ စေျပာျဖစ္ကတည္းက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လက္ဖ်ားခ်င္းေတာင္ မထိမိၾကပါဘူး... ဒါေၾကာင့္ ပထမဆံုးေန႔မွာ သူမကိုကၽြန္ေတာ္ ေပြ႕ေခၚလာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုး အိုးတိုးအမ္းတမ္းေတြ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့သားေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုၾကည့္ၿပီး လက္ခုပ္လက္ဝါးတီးေနပါတယ္... "ေဖေဖက ေမေမ့ကိုေပြ႕ထားတယ္ေဟ့..." လို႔လည္းေျပာပါတယ္... သားရဲ့စကားလံုးေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို နာက်င္္ေစပါတယ္... အိပ္ခန္းကေန ဧည့္ခန္း.. ၿပီးေတာ့တံခါးဝအထိ ၁၀ မီတာေလာက္ သူမကိုေပြ႔ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္သြားပါတယ္... သူမက မ်က္လံုးကိုမွိတ္ထားၿပီး ခပ္တိုးတိုးေျပာပါတယ္... "သားကုိ ကြာရွင္းတဲ့ကိစၥမေျပာနဲ႔ေနာ္..." ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျခင္းႀကီးစြာနဲ႔ ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ပါတယ္...
တံခါးအျပင္ကိုေရာက္ေတာ့ သူမကိုကၽြန္ေတာ္ ေအာက္ခ်ေပးလိုက္ပါတယ္... သူမကအလုပ္ကိုသြားဖုိ႔ ဘတ္စ္ကားကိုသြားေစာင့္ပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္႐ံုးခန္းကို တစ္ေယာက္ထဲေမာင္းထြက္ခဲ့ပါတယ္... ဒုတိယေန႔မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးအတြက္ နည္းနည္းအဆင္ေျပသြားပါၿပီ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ သူမကမွီထားပါတယ္... သူမအက်ႌေပၚက ေရေမႊးနံ႔ကိုကၽြန္ေတာ္ရပါတယ္... ဒီအမ်ိဳးသမီးကုိ ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာမၾကည့္မိခဲ့တာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသြားၿပီဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိပါတယ္... သူမအသက္မငယ္ေတာ့ဘူးဆိုတာလည္း ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိပါတယ္... သူမမ်က္ႏွာမွာ အေရးအေၾကာင္းေလးေတြ ေပၚေနပါၿပီ... သူမဆံပင္ေတြလည္း ျဖဴစျပဳလာပါၿပီ... ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ေထာင္ေရးဟာ သူမဆီက အရာအားလံုးကို ထုတ္ယူသြားခဲ့ပါတယ္... သူမအေပၚ ကၽြန္ေတာ္ဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲဆိုတာကို တစ္မိနစ္ေလာက္စဥ္းစားမိရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ အံ့အားသင့္ေနမိခဲ့ပါတယ္...
စတုတၳေန႔မွာေတာ့ သူမကိုကၽြန္ေတာ္ေပြ႔လိုက္တဲ့အခါ သူမအေပၚ ၾကင္နာေႏြးေထြးတဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခု ျပန္လည္ျဖစ္ေပၚမိပါတယ္... ဒီအမ်ိဳးသမီးဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ သူ႔ဘဝကို ဆယ္ႏွစ္လံုးလံုး ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့သူတစ္ေယာက္ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ေပါ့... ငါးရက္ေျမာက္နဲ႔ ေျခာက္ရက္ေျမာက္ေန႔ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကားက ၾကင္နာေႏြးေထြးမႈေတြ ျပန္လည္ရွင္သန္လာၿပီဆုိတာကို ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိလိုက္ပါတယ္... ဒီအေၾကာင္းကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဂ်ိန္းကိုမေျပာခဲ့ပါဘူး... တစ္လတာအတြင္း သူမကို ေပြ႔ခ်ီသြားရတဲ့အလုပ္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ပုိအဆင္ေျပလြယ္ကူလာပါၿပီ.. ဒီလိုေန႔တိုင္း သူမကိုေပြ႔ရလို႔ ကၽြန္ေတာ္ပိုသန္မာလာတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္...
တစ္မနက္မွာ သူမဝတ္ဖို႔ အဝတ္ကိုေရြးေနပါတယ္... အဝတ္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုထုတ္ထားေပမဲ့ စိတ္တိုင္းမက်ႏုိင္ေသးတဲ့ပံုပါပဲ... ၿပီးေတာ့ အဝတ္ေတြအားလံုး ႀကီးကုန္ၿပီလို႔ သက္ျပင္းခ်ရင္ေျပာပါတယ္... သူမအရမ္းပိန္သြားတယ္ဆုိတာကို ကၽြန္ေတာ္႐ုတ္တရက္ သတိျပဳမိလိုက္ပါတယ္... ဒါေၾကာင့္သူမကို ေပြ႔ရတာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ပိုသက္သာလာတာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္... ဒီအေတြးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ႐ုတ္တရက္ထိခိုက္နာက်င္ေစပါတယ္... သူမႏွလံုးသားမွာ နာက်င္ေၾကကြဲမႈေတြနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ခံစားေနရရွာမလဲ... ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္မသိလုိက္ခင္မွာပဲ သူမအနားေရာက္သြားၿပီး သူမေခါင္းေလးကို ပြတ္သပ္ေပးမိေနပါေတာ့တယ္...အဲ့ဒီအခ်ိန္ေလးမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔သားေလးက ဝင္လာတယ္... "ေဖေဖ... ေမေမ့ကိုေပြ႕ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီေလ...." လို႔ ေျပာေနရွာပါတယ္... သူ႔အတြက္ေတာ့ အေဖျဖစ္သူက အေမျဖစ္သူကိုေပြ႕ခ်ီသြားတာကို ျမင္ေနရတာဟာ သူ႔ဘဝအတြက္ မရွိမျဖစ္ အစိတ္အပိုင္းတစ္ရပ္လုိျဖစ္ေနရွာပါလိမ့္မယ္... ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးက သားေလးကို အနားလာဖို႔ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔လွမ္းေခၚၿပီး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထားပါတယ္... ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္လႊဲထားလိုက္မိတယ္... ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဒီေနာက္ဆံုး မိနစ္ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေျပာင္းသြားမွာကို ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္ေနမိလို႔ပါပဲ... ၿပီးေတာ့ သူမကို ကၽြန္ေတာ္ေပြ႕ခ်ီလိုက္တယ္... အိပ္ခန္းကေန ဧည့္ခန္းကိုျဖတ္ၿပီး တံခါးဝဆီကို ထြက္လာခဲ့တယ္... သူမရဲ့လက္အစံုဟာ ကၽြန္ေတာ့္လည္ပင္းေပၚ ခပ္ဖြဖြေလး သုိင္းဖက္ထားတယ္... ကၽြန္ေတာ္သူမကို ခပ္တင္းတင္းေပြ႔ဖက္ထားမိပါတယ္.... ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဂၤလာဦးေန႔တုန္းကလိုေပါ့... ဒါေပမဲ့ သူမရဲ့ ပိုၿပီးေပါ့လာတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဝမ္းနည္းေစတယ္...
ေနာက္ဆံုးေန႔မွာေတာ့ သူမကိုေပြ႔ခ်ီၿပီးတဲ့အခါ ေျခတစ္လွမ္းလွမ္းဖို႔ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အလြန္ခက္ခဲလြန္းပါတယ္... သားေလးကေတာ့ ေက်ာင္းကုိသြားလိုက္ပါၿပီ... ကၽြန္ေတာ္သူမကိုခပ္တင္းတင္းေပြ႕ရင္း "ငါ့တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ၾကင္နာယုယမႈေတြမရွိခဲ့တာကို ငါသတိမထားခဲ့မိဘူးကြာ..." လို႔ေျပာမိတယ္... ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကားကိုေမာင္းထြက္လာခဲ့တယ္...
ဂ်ိန္းရဲ့အိမ္ကို ရာက္တဲ့အခါ ကားတံခါးကိုေတာင္ lock မခ်ဘဲ ေျပးထြက္သြားမိတယ္... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကိုေျပာင္းလဲသြားေစႏုိင္တဲ့ ဘယ္လိုၾကန္႔ၾကာမႈမ်ိဳးကိုမဆို ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္ေနမိပါတယ္... ေလွခါးထစ္ေတြအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ဆက္တက္သြားခဲ့တယ္... အေပၚေရာက္ေတာ့ ဂ်ိန္းကတံခါးကိုဖြင့္လာတုန္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုေျပာလုိက္တယ္... "စိတ္မေကာင္းပါဘူး ဂ်ိန္းရယ္... ငါလံုးဝမကြာရွင္းႏုိင္ေတာ့ဘူး..."
သူမက ကၽြန္ေတာ့္ကို အံၾသတႀကီးနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္... ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္နဖူးကိုလာစမ္းၿပီး "ရွင္ေနမေကာင္းဘူးလား..." လို႔ေမးတယ္... ကၽြန္ေတာ္သူမရဲ့လက္ကို ဖယ္ခ်လိုက္တယ္... "ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဂ်ိန္း... ငါမကြာရွင္းေတာ့ဘူး" လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထပ္ေျပာလိုက္တယ္... ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ေထာင္ေရးဟာ ၿငီးေငြ႕စရာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္... ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သူမေကာ ကၽြန္ေတာ္ပါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ဘဝကို တန္ဖိုးမထားခဲ့ၾကဘူးေလ... ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္မခ်စ္ၾကလို႔လည္းမဟုတ္ဘူး... အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္းနားလည္သြားခဲ့ပါၿပီ... ကၽြန္ေတာ္တို႔မဂၤလာဦးေန႔မွာ သူမကိုကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကို ပထမဆံုးေခၚလာစဥ္ကတည္းကသူမကို ေသတစ္ပန္သက္တစ္ဆံုး ေပါင္းဖို႔ရည္ရြယ္ထားခဲ့တယ္ဆုိတာကိုေပါ့... ဂ်ိန္းဟာ ႐ုတ္တရက္ လန္႔ႏုိးသြားသလိုပါပဲ... ကၽြန္ေတာ့္ပါးကုိခပ္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္႐ိုက္ၿပီး တံခါးကိုေဆာင့္ပိတ္သြားတယ္... မ်က္ရည္ေတြလည္း က်ေနပါတယ္...
ကၽြန္ေတာ္ေအာက္ကိုျပန္ဆင္းလာၿပီး ကားကုိေမာင္းထြက္ခဲ့တယ္... လမ္းမွာရွိတဲ့ ပန္းဆုိင္တစ္ဆုိင္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးအတြက္ ပန္းတစ္စည္းမွာတယ္... အေရာင္းဝန္ထမ္းမေလးက ကတ္ျပားမွာ ဘာေရးဦးမလဲလို႔ ေမးတယ္.... ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ခ်ေရးလုိက္တယ္... "ေသတစ္ပန္သက္တစ္ဆံုး မနက္တုိင္းမင္းကို ေပြ႕ေခၚပါ့မယ္..." အဲ့ဒီညေနခင္း ကၽြန္ေတာ္အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ လက္ထဲမွာပန္းစည္းကိုကိုင္ထားတယ္... မ်က္ႏွာမွာလည္း အၿပံဳးေတြဆင္ျမန္းရင္းနဲ႔ ေလွခါးေပၚ ေျပးတက္လာခဲ့တယ္... ဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရတာကေတာ့ အိပ္ရာေပၚမွာ ေသဆံုးေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးေလ...
ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးဟာ လေပါင္းမ်ားစြာ ကင္ဆာေရာဂါကို ခံစားေနခဲ့ရတာပါ... ကၽြန္ေတာ္က ဂ်ိန္းဆီမွာပဲအာ႐ံုေရာက္ေနေတာ့ ဒီအေၾကာင္းကို လံုးဝသတိမထားမိခဲ့ဘူး... သူမသိပ္မၾကာခင္ေသရေတာ့မယ္ဆိုတာကို သူမသိထားခဲ့ပါတယ္... ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ကြာရွင္းတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သားေလးရဲ့အျမင္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုမေကာင္းတာမ်ိဳးမျဖစ္ရေအာင္လည္း သူမက ကာကြယ္ေပးခ်င္ခဲ့တာပါ... အနည္းဆံုးေတာ့ သားရဲ့အျမင္မွာ ဇနီးအေပၚၾကင္နာတဲ့ ခင္ပြန္းေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့မွာေပါ့...
အခ်စ္တစ္ခုမွာ ဘဝရဲ့အေသးအဖြဲကိစၥေလးေတြဟာ တကယ္အေရးပါပါတယ္... ဒါဟာ အိမ္ႀကီးရခုိင္ေတြ... ကားေတြ... ပုိင္ဆုိင္မႈေတြ... ဘဏ္မွာရွိတဲ့ေငြေၾကးေတြနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး... ဒီအရာေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ ဝန္းက်င္အေျခအေနေတြကို ဖန္တီးေပးႏုိင္ေပမဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို အဲ့ဒီအရာေတြသက္သက္ကေန မရႏုိင္ပါဘူး...
ဒါေၾကာင့္ သင့္ရဲ့ၾကင္ရာဖက္အတြက္ အခ်ိန္ေပးပါ.... တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အေသးအဖြဲကိစၥေလးေတြ ျဖည့္ဆည္းလုပ္ကိုင္ေပးရင္း ၾကင္နာေႏြးေထြးမႈကိုတည္ေဆာက္ပါ... တကယ့္ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုကုိ ပိုင္ဆုိင္ရပါလိမ့္မယ္...
စစ္မွန္တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို ရရွိပိုင္ဆိုင္ႏုိင္ၾကပါေစ...
---------------------------------------------------------------
Ref: Inspire Your Friends
ေအးခ်မ္းမြန္
ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်မွအိမ္ျပန္လာေတာ့ စားပြဲေပၚမွာ စာေရးေနတဲ့သူမကိုေတြ႔ရတယ္... ဂ်ိန္းနဲ႔ တစ္ေနကုန္အခ်ိန္ျဖဳန္းလာတဲ့အတြက္ ပင္ပန္းေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ညစာမစားဘဲ အိပ္ရာထဲတန္းဝင္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းအိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္ႏုိးလာေတာ့ သူမက စားပြဲေပၚမွာ စာေရးေနတုန္းပဲ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ အိပ္ယာထဲျပန္ဝင္အိပ္ေနလိုက္တယ္... မနက္က်ေတာ့ သူမက ကြာရွင္းဖို႔ကိစၥအတြက္ သူမသေဘာထားကို ေျပာျပပါတယ္... ကၽြန္ေတာ့္ဆီက ဘာမွသူမ မလိုခ်င္ပါဘူး... ဒါေပမဲ့ မကြာရွင္းခင္မွာ အခ်ိန္တစ္လေတာ့ ေပးရပါလိမ့္မယ္... အဲ့ဒီတစ္လအတြင္း ႏွစ္ေယာက္လံုးက တတ္ႏုိင္သေလာက္ပံုမွန္အတိုင္းျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနထုိင္သြားၾကဖို႔ သူမကေတာင္းဆုိထားပါတယ္... သူမရဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ကလည္း ႐ိုးရွင္းပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ့သားေလး စာေမးပြဲေျဖဖို႔ အခ်ိန္တစ္လေလာက္က်န္ေသးတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ေထာင္ကြဲတာေၾကာင့္ သားရဲ့ပညာေရးကို မထိခိုက္ေစခ်င္လို႔ လို႔ဆုိပါတယ္...
ဒီေလာက္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သေဘာတူဖို႔မခက္ပါဘူး... ဒါေပမဲ့ သူမက ထပ္ၿပီးေတာင္းဆုိထားပါေသးတယ္... သူမက ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဂၤလာေဆာင္တုန္းက မဂၤလာခန္းမထဲကို သူမကိုကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုေပြ႕ေခၚလာလဲဆုိတာကို ကၽြန္ေတာ့္ကို မွတ္မိလားလုိ႔ ေမးပါတယ္... အဲ့ဒီတစ္လတာအတြင္း အဲ့ဒီပံုစံအတိုင္း အိပ္ခန္းကေန အိမ္ေရွ႕တံခါးဝအထိ မနက္တိုင္း သူမကို ကၽြန္ေတာ္က လိုက္ပို႔ေပးရမယ္လို႔ သူမကေတာင္းဆုိထားတာပါ... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူမ႐ူးမ်ား႐ူးေနၿပီလားလို႔ထင္မိပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ေနာက္ဆံုးေန႔ရက္ေလးေတြကို အတူသည္းခံေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ သူမရဲ့ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတာင္းဆုိခ်က္ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ သေဘာတူလက္ခံခဲ့ပါတယ္.... ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမရဲ့ ကြာရွင္းဖို႔ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကို ဂ်ိန္းကိုကၽြန္ေတာ္ေျပာျပေတာ့ ဂ်ိန္းက ေအာ္ရယ္ပါတယ္... အထူးအဆန္းလို႔လည္း ေတြးေနပံုပါပဲ... သူမဘယ္လိုလွည့္ကြက္ေတြပဲသံုးသံုး ကြာရွင္းဖို႔ကိစၥကိုေတာ့ ရင္ဆုိင္ရမွာပဲလို႔ အေရးမစိုက္တဲ့ဟန္န႔ဲေျပာပါတယ္...
ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကြာရွင္းဖို႔ကိစၥ စေျပာျဖစ္ကတည္းက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လက္ဖ်ားခ်င္းေတာင္ မထိမိၾကပါဘူး... ဒါေၾကာင့္ ပထမဆံုးေန႔မွာ သူမကိုကၽြန္ေတာ္ ေပြ႕ေခၚလာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုး အိုးတိုးအမ္းတမ္းေတြ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့သားေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုၾကည့္ၿပီး လက္ခုပ္လက္ဝါးတီးေနပါတယ္... "ေဖေဖက ေမေမ့ကိုေပြ႕ထားတယ္ေဟ့..." လို႔လည္းေျပာပါတယ္... သားရဲ့စကားလံုးေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို နာက်င္္ေစပါတယ္... အိပ္ခန္းကေန ဧည့္ခန္း.. ၿပီးေတာ့တံခါးဝအထိ ၁၀ မီတာေလာက္ သူမကိုေပြ႔ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္သြားပါတယ္... သူမက မ်က္လံုးကိုမွိတ္ထားၿပီး ခပ္တိုးတိုးေျပာပါတယ္... "သားကုိ ကြာရွင္းတဲ့ကိစၥမေျပာနဲ႔ေနာ္..." ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျခင္းႀကီးစြာနဲ႔ ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ပါတယ္...
တံခါးအျပင္ကိုေရာက္ေတာ့ သူမကိုကၽြန္ေတာ္ ေအာက္ခ်ေပးလိုက္ပါတယ္... သူမကအလုပ္ကိုသြားဖုိ႔ ဘတ္စ္ကားကိုသြားေစာင့္ပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္႐ံုးခန္းကို တစ္ေယာက္ထဲေမာင္းထြက္ခဲ့ပါတယ္... ဒုတိယေန႔မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးအတြက္ နည္းနည္းအဆင္ေျပသြားပါၿပီ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ သူမကမွီထားပါတယ္... သူမအက်ႌေပၚက ေရေမႊးနံ႔ကိုကၽြန္ေတာ္ရပါတယ္... ဒီအမ်ိဳးသမီးကုိ ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာမၾကည့္မိခဲ့တာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသြားၿပီဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိပါတယ္... သူမအသက္မငယ္ေတာ့ဘူးဆိုတာလည္း ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိပါတယ္... သူမမ်က္ႏွာမွာ အေရးအေၾကာင္းေလးေတြ ေပၚေနပါၿပီ... သူမဆံပင္ေတြလည္း ျဖဴစျပဳလာပါၿပီ... ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ေထာင္ေရးဟာ သူမဆီက အရာအားလံုးကို ထုတ္ယူသြားခဲ့ပါတယ္... သူမအေပၚ ကၽြန္ေတာ္ဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲဆိုတာကို တစ္မိနစ္ေလာက္စဥ္းစားမိရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ အံ့အားသင့္ေနမိခဲ့ပါတယ္...
စတုတၳေန႔မွာေတာ့ သူမကိုကၽြန္ေတာ္ေပြ႔လိုက္တဲ့အခါ သူမအေပၚ ၾကင္နာေႏြးေထြးတဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခု ျပန္လည္ျဖစ္ေပၚမိပါတယ္... ဒီအမ်ိဳးသမီးဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ သူ႔ဘဝကို ဆယ္ႏွစ္လံုးလံုး ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့သူတစ္ေယာက္ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ေပါ့... ငါးရက္ေျမာက္နဲ႔ ေျခာက္ရက္ေျမာက္ေန႔ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကားက ၾကင္နာေႏြးေထြးမႈေတြ ျပန္လည္ရွင္သန္လာၿပီဆုိတာကို ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိလိုက္ပါတယ္... ဒီအေၾကာင္းကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဂ်ိန္းကိုမေျပာခဲ့ပါဘူး... တစ္လတာအတြင္း သူမကို ေပြ႔ခ်ီသြားရတဲ့အလုပ္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ပုိအဆင္ေျပလြယ္ကူလာပါၿပီ.. ဒီလိုေန႔တိုင္း သူမကိုေပြ႔ရလို႔ ကၽြန္ေတာ္ပိုသန္မာလာတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္...
တစ္မနက္မွာ သူမဝတ္ဖို႔ အဝတ္ကိုေရြးေနပါတယ္... အဝတ္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုထုတ္ထားေပမဲ့ စိတ္တိုင္းမက်ႏုိင္ေသးတဲ့ပံုပါပဲ... ၿပီးေတာ့ အဝတ္ေတြအားလံုး ႀကီးကုန္ၿပီလို႔ သက္ျပင္းခ်ရင္ေျပာပါတယ္... သူမအရမ္းပိန္သြားတယ္ဆုိတာကို ကၽြန္ေတာ္႐ုတ္တရက္ သတိျပဳမိလိုက္ပါတယ္... ဒါေၾကာင့္သူမကို ေပြ႔ရတာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ပိုသက္သာလာတာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္... ဒီအေတြးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ႐ုတ္တရက္ထိခိုက္နာက်င္ေစပါတယ္... သူမႏွလံုးသားမွာ နာက်င္ေၾကကြဲမႈေတြနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ခံစားေနရရွာမလဲ... ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္မသိလုိက္ခင္မွာပဲ သူမအနားေရာက္သြားၿပီး သူမေခါင္းေလးကို ပြတ္သပ္ေပးမိေနပါေတာ့တယ္...အဲ့ဒီအခ်ိန္ေလးမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔သားေလးက ဝင္လာတယ္... "ေဖေဖ... ေမေမ့ကိုေပြ႕ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီေလ...." လို႔ ေျပာေနရွာပါတယ္... သူ႔အတြက္ေတာ့ အေဖျဖစ္သူက အေမျဖစ္သူကိုေပြ႕ခ်ီသြားတာကို ျမင္ေနရတာဟာ သူ႔ဘဝအတြက္ မရွိမျဖစ္ အစိတ္အပိုင္းတစ္ရပ္လုိျဖစ္ေနရွာပါလိမ့္မယ္... ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးက သားေလးကို အနားလာဖို႔ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔လွမ္းေခၚၿပီး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထားပါတယ္... ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္လႊဲထားလိုက္မိတယ္... ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဒီေနာက္ဆံုး မိနစ္ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေျပာင္းသြားမွာကို ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္ေနမိလို႔ပါပဲ... ၿပီးေတာ့ သူမကို ကၽြန္ေတာ္ေပြ႕ခ်ီလိုက္တယ္... အိပ္ခန္းကေန ဧည့္ခန္းကိုျဖတ္ၿပီး တံခါးဝဆီကို ထြက္လာခဲ့တယ္... သူမရဲ့လက္အစံုဟာ ကၽြန္ေတာ့္လည္ပင္းေပၚ ခပ္ဖြဖြေလး သုိင္းဖက္ထားတယ္... ကၽြန္ေတာ္သူမကို ခပ္တင္းတင္းေပြ႔ဖက္ထားမိပါတယ္.... ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဂၤလာဦးေန႔တုန္းကလိုေပါ့... ဒါေပမဲ့ သူမရဲ့ ပိုၿပီးေပါ့လာတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဝမ္းနည္းေစတယ္...
ေနာက္ဆံုးေန႔မွာေတာ့ သူမကိုေပြ႔ခ်ီၿပီးတဲ့အခါ ေျခတစ္လွမ္းလွမ္းဖို႔ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အလြန္ခက္ခဲလြန္းပါတယ္... သားေလးကေတာ့ ေက်ာင္းကုိသြားလိုက္ပါၿပီ... ကၽြန္ေတာ္သူမကိုခပ္တင္းတင္းေပြ႕ရင္း "ငါ့တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ၾကင္နာယုယမႈေတြမရွိခဲ့တာကို ငါသတိမထားခဲ့မိဘူးကြာ..." လို႔ေျပာမိတယ္... ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကားကိုေမာင္းထြက္လာခဲ့တယ္...
ဂ်ိန္းရဲ့အိမ္ကို ရာက္တဲ့အခါ ကားတံခါးကိုေတာင္ lock မခ်ဘဲ ေျပးထြက္သြားမိတယ္... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကိုေျပာင္းလဲသြားေစႏုိင္တဲ့ ဘယ္လိုၾကန္႔ၾကာမႈမ်ိဳးကိုမဆို ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္ေနမိပါတယ္... ေလွခါးထစ္ေတြအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ဆက္တက္သြားခဲ့တယ္... အေပၚေရာက္ေတာ့ ဂ်ိန္းကတံခါးကိုဖြင့္လာတုန္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုေျပာလုိက္တယ္... "စိတ္မေကာင္းပါဘူး ဂ်ိန္းရယ္... ငါလံုးဝမကြာရွင္းႏုိင္ေတာ့ဘူး..."
သူမက ကၽြန္ေတာ့္ကို အံၾသတႀကီးနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္... ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္နဖူးကိုလာစမ္းၿပီး "ရွင္ေနမေကာင္းဘူးလား..." လို႔ေမးတယ္... ကၽြန္ေတာ္သူမရဲ့လက္ကို ဖယ္ခ်လိုက္တယ္... "ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဂ်ိန္း... ငါမကြာရွင္းေတာ့ဘူး" လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထပ္ေျပာလိုက္တယ္... ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ေထာင္ေရးဟာ ၿငီးေငြ႕စရာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္... ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သူမေကာ ကၽြန္ေတာ္ပါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ဘဝကို တန္ဖိုးမထားခဲ့ၾကဘူးေလ... ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္မခ်စ္ၾကလို႔လည္းမဟုတ္ဘူး... အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္းနားလည္သြားခဲ့ပါၿပီ... ကၽြန္ေတာ္တို႔မဂၤလာဦးေန႔မွာ သူမကိုကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကို ပထမဆံုးေခၚလာစဥ္ကတည္းကသူမကို ေသတစ္ပန္သက္တစ္ဆံုး ေပါင္းဖို႔ရည္ရြယ္ထားခဲ့တယ္ဆုိတာကိုေပါ့... ဂ်ိန္းဟာ ႐ုတ္တရက္ လန္႔ႏုိးသြားသလိုပါပဲ... ကၽြန္ေတာ့္ပါးကုိခပ္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္႐ိုက္ၿပီး တံခါးကိုေဆာင့္ပိတ္သြားတယ္... မ်က္ရည္ေတြလည္း က်ေနပါတယ္...
ကၽြန္ေတာ္ေအာက္ကိုျပန္ဆင္းလာၿပီး ကားကုိေမာင္းထြက္ခဲ့တယ္... လမ္းမွာရွိတဲ့ ပန္းဆုိင္တစ္ဆုိင္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးအတြက္ ပန္းတစ္စည္းမွာတယ္... အေရာင္းဝန္ထမ္းမေလးက ကတ္ျပားမွာ ဘာေရးဦးမလဲလို႔ ေမးတယ္.... ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ခ်ေရးလုိက္တယ္... "ေသတစ္ပန္သက္တစ္ဆံုး မနက္တုိင္းမင္းကို ေပြ႕ေခၚပါ့မယ္..." အဲ့ဒီညေနခင္း ကၽြန္ေတာ္အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ လက္ထဲမွာပန္းစည္းကိုကိုင္ထားတယ္... မ်က္ႏွာမွာလည္း အၿပံဳးေတြဆင္ျမန္းရင္းနဲ႔ ေလွခါးေပၚ ေျပးတက္လာခဲ့တယ္... ဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရတာကေတာ့ အိပ္ရာေပၚမွာ ေသဆံုးေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးေလ...
ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးဟာ လေပါင္းမ်ားစြာ ကင္ဆာေရာဂါကို ခံစားေနခဲ့ရတာပါ... ကၽြန္ေတာ္က ဂ်ိန္းဆီမွာပဲအာ႐ံုေရာက္ေနေတာ့ ဒီအေၾကာင္းကို လံုးဝသတိမထားမိခဲ့ဘူး... သူမသိပ္မၾကာခင္ေသရေတာ့မယ္ဆိုတာကို သူမသိထားခဲ့ပါတယ္... ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ကြာရွင္းတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သားေလးရဲ့အျမင္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုမေကာင္းတာမ်ိဳးမျဖစ္ရေအာင္လည္း သူမက ကာကြယ္ေပးခ်င္ခဲ့တာပါ... အနည္းဆံုးေတာ့ သားရဲ့အျမင္မွာ ဇနီးအေပၚၾကင္နာတဲ့ ခင္ပြန္းေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့မွာေပါ့...
အခ်စ္တစ္ခုမွာ ဘဝရဲ့အေသးအဖြဲကိစၥေလးေတြဟာ တကယ္အေရးပါပါတယ္... ဒါဟာ အိမ္ႀကီးရခုိင္ေတြ... ကားေတြ... ပုိင္ဆုိင္မႈေတြ... ဘဏ္မွာရွိတဲ့ေငြေၾကးေတြနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး... ဒီအရာေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ ဝန္းက်င္အေျခအေနေတြကို ဖန္တီးေပးႏုိင္ေပမဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို အဲ့ဒီအရာေတြသက္သက္ကေန မရႏုိင္ပါဘူး...
ဒါေၾကာင့္ သင့္ရဲ့ၾကင္ရာဖက္အတြက္ အခ်ိန္ေပးပါ.... တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အေသးအဖြဲကိစၥေလးေတြ ျဖည့္ဆည္းလုပ္ကိုင္ေပးရင္း ၾကင္နာေႏြးေထြးမႈကိုတည္ေဆာက္ပါ... တကယ့္ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုကုိ ပိုင္ဆုိင္ရပါလိမ့္မယ္...
စစ္မွန္တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို ရရွိပိုင္ဆိုင္ႏုိင္ၾကပါေစ...
---------------------------------------------------------------
Ref: Inspire Your Friends
ေအးခ်မ္းမြန္
No comments:
Post a Comment