ျမင္းပိုင္ရွင္လည္း ျမင္းေပၚက ကမန္းကတန္း ဆင္းသြားၿပီး
ေရေပးတာေပါ့။
ဒီမွာတင္ လူဆိုးက ျမင္းေပၚခုန္တက္ၿပီး
ေမာင္းထြက္သြားသတဲ့။
ဒီေတာ့ ျမင္းပိုင္ရွင္က -
“ ေနဦး၊ ေနဦး ” လို႔
ျမင္းေနာက္က လိုက္ေအာ္တယ္။
လူဆိုးဟာ ျမင္းကို ေခတၱရပ္ၿပီး -
“
ခင္ဗ်ား ဒီျမင္းကို ျပန္မရႏိုင္ေတာ့ဘူး ” လို႔ ေအာင္ေျပာလိုက္တယ္။
ဒီေတာ့
ျမင္းပိုင္ရွင္က -
“ က်ဳပ္သိပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားကို
ေမတၱာရပ္ခံခ်င္လို႔ပါ ”
ျမင္းသူခိုးဟာ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာေနၿပီး “ ဆို ”
လို႔သာ ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။
ျမင္းပိုင္ရွင္က -
“ ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ဆီက
ျမင္းဘယ္လို ရလာလဲဆိုတာ လူေတြကိုျပန္မေျပာပါနဲ႔ဗ်ာ ” တဲ႔။
ဒီေတာ့
ျမင္းသူခိုးက “ ဘာျဖစ္လို႔လဲ” လို႔ျပန္ေမးလိုက္တယ္..
ျမင္းပိုင္ရွင္က -
“
ေနာက္ေနာင္ အစာေရစာ တကယ္ငတ္ျပတ္ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြကို လူေတြက မကယ္ပဲ ေနမွာစိုးလို႔ပါ
” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္သတဲ႔ကြယ္..ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ။
ဒီပံုျပင္ေလးရဲ႕
အသိပညာေပးခ်င္တာက -
ပံုျပင္ထဲက ျမင္းပိုင္ရွင္ဟာ သူရဲ႕အျမတ္ႏိုးဆံုးျမင္းကို
အခိုးခံခဲ့ရမႈ ဆံုးရႈံးမႈ လွည့္ဖ်ားခံရမႈေတြအတြက္ စိတ္ပ်က္
၀မ္းနည္းရမယ့္အစားသူအျဖစ္အပ်က္ကို လူေတြသိရင္ တကယ္ငတ္ျပတ္ဒုကၡေရာက္သူေတြ
ကို
ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ လူေတြက မကယ္မွာကို စိုးရိမ္သြားတဲ့ အမ်ားအေပၚထားတတ္တဲ့
ေကာင္းျမတ္တဲ့ စိတ္ထားေလးကို အသိပညာေပးခ်င္တာပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ ...
လူေတြဟာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အခ်စ္ဆံုးျဖစ္သလို ကိုယ္ဘက္ကိုပဲၾကည့္တက္ၾကပါတယ္။ တစ္ျခားတစ္ဖက္ (
other sight ) ကေန ခံစား
ၾကည့္တတ္တဲ့သူ စာနာနားလည္ေပးႏိုင္တဲ့သူ
အလြန္းနည္းပါးလွပါတယ္။
တစ္ျခားတစ္ဖက္ ကေန ...ၾကည့္ႏိုင္/
ျမင္ႏိုင္/ေတြးႏိုင္တဲ့သူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။
ျမ၀ဏိုးစံ(စာေပဥယ်ာဥ္)
No comments:
Post a Comment